Regelmatig krijg ik van Nederlandse vrienden en kennissen vragen in de trant van ‘Hoe zit het met jouw liefdesleven?’, ‘Heb je al een blonde Zweedse viking aan de haak geslagen?’ en ‘Ben je niet eenzaam?’. Omdat ik hier in Zweden nauwelijks contacten heb en inderdaad min of meer wegkwijn in mijn huis (dat is te merken aan het feit dat ik al bijna 3 maanden achterloop op mijn blog), besloot ik dan toch de stoute schoenen aan te trekken, met de trend mee te doen en te gaan Tinderen.
In juni liep ik er in het natuurhistorisch museum van Göteborg bij toeval tegenaan. Het was niet zo maar tinder, maar (ja, als ik het doe, dan doe ik het goed) “Light my fire – tinder – on—a – rope” . Dat klonk zo aantrekkelijk dat ik het meteen kocht, samen met een “Swedish Firesteel Scout”. Scout of blonde Viking, dat zal wel hetzelfde zijn dacht ik.
Het duurde even voordat ik echt kon gaan tinderen, maar in augustus was het zo ver: Bij de verkenning van onze Zweedse reizen, kon ik dan echt gaan tinderen. De vonken schoten van de scout af en voor we het wisten was de vonk overgeslagen en brandde het vuur! Ideaal zo’n Zweedse Scout firesteel met extra tinder, maar op die blonde viking moet ik dus nog even wachten.
In Tiveden hebben we met zijn drieën door een prachtige omgeving gepeddeld met SUP’s en mijn nieuwe aanwinst: een oude opvouwbare Oost-Duitse kano die ik via de Zweedse marktplaats op de kop heb getikt. Het was prachtig om op een schiereiland wild te kamperen en vanuit mijn hangmat de opkomende zon te zien.
Na 1,5 dag op het water te zijn geweest, werd het tijd om te gaan wandelen. Om niet teveel af te kicken van het water, kregen we daarna water van boven en mochten we de hele middag in de stromende regen wandelen. Helaas bleek mijn telefoon toch niet waterdicht te zijn… De dagen erna verkenden we het gebied te voet door een prachtige natuur met heel veel verschillende kleuren groen en veel soorten paddenstoelen en mossen.
Terug in Norberg werden we getrakteerd op het Noorderlicht tegelijkertijd met de meteorenzwerm Perseïden waar er dus ook nog veel vallende sterren te zien waren.
Tijdens een SUP tochtje in de buurt kwam ik een dode ijsvogel onder een brug tegen. Dat was de eerste keer dat ik een ijsvogel in Zweden zag. Toen ik thuiskwam en ik ging googlen op ijsvogels in Zweden kwam ik erachter dat ijsvogels beschermd zijn, en ‘statens vilt’ zijn. Dat betekent dat een dode ijsvogel bij de politie gerapporteerd moet worden. Toen ik een formulier op de website van SVA (Statens Veternärmediciniska Anstalt) invulde, werd er gevraagd of ik wilde meewerken aan het onderzoek naar de doodsoorzaak van het ijsvogeltje. Ja, dat wilde ik wel, maar dat betekende dus dat ik ’s avonds nog op pad moest gaan om dat beestje op te halen omdat die nog onder de brug lag.
Gelukkig was daar ijsvogelredder Giles (die speciaal met naam genoemd wil worden vanwege zijn heldhaftige optreden 😉) die met me meefietste door het donkere bos, op weg naar het bruggetje waar de ijsvogel lag. Over het water is het een kort stukje, maar onze conclusie was dat fietsend door een donker bos de weg toch een stuk langer was. Toen we aankwamen bij het bruggetje kwam de volgende uitdaging: met zijn tweeën in het donker tot kniediep het water in, niet uitglijden over de stenen en vervolgens het ijsvogeltje van de stalen balk afhalen en in een plastic zakje en plastic bakje doen. Toen die missie geslaagd was, dacht ik slim te zijn en stelde ik voor de (in theorie kortere) weg door het bos te nemen. Dat is een leuke weg overdag, en in het donker een leuk avontuur waarbij je over losse stenen heuvel op en heuvel af door het bos stuitert. Uiteindelijk hebben we het – met uitzondering van de ijsvogel die al dood was- overleefd en waren we voor 23 uur thuis De ijsvogel mocht – hoe toepasselijk- in een ijsbak de diepvries in. De volgende ochtend belde ik de politie, en moest ik eerst uitleggen wat een ijsvogel was. Vervolgens stond de politie 10 minuten later op de stoep om de ijsvogel mee te nemen.
Toen er bezoek uit Nederland kwam, was het tijd om met de mega SUP naar een eilandje te peddelen, Omdat ik de smaak van het tinderen te pakken had, werd er weer getinderd en konden we vervolgens marshmallows grillen boven het vuur.
Daarna begon het dagelijkse leven echt weer.
Bij de orienteringsclub gingen de bestuursvergaderingen weer van start, en werden er districts kampioenschappen georganiseerd. Met mijn fatbike heb ik controlepunten uitgehangen en opgehaald, en heb ik een dagje tijdens de wedstrijd bij de servering hapjes en drankjes verkocht. Altijd leuk en gezellig om te doen.
Voor mijn opleiding psychologie moest ik nog een onderzoek doen waarbij ik menselijk gedrag moest bestuderen. Dat betekende een tijdje met pen en papier in de supermarkt gaan zitten om mensen te observeren en er een verslag van te schrijven. Tenslotte moest ik nog theorieexamen doen. Gelukkig is dat allemaal gelukt en ben ik geslaagd.
Ook voor mijn opleiding Zweeds ben ik met vlag en wimpel geslaagd. Mijn diplomaverzameling is sinds ik in Zweden woon met 11 diploma’s uitgebreid; dat is bijna meer dan de Nederlandse diploma’s die ik heb. Nu heb ik de diploma’s om een universitaire studie in Zweden te kunnen beginnen; mijn diplomaverzameling is het afgelopen jaar . Vooralsnog doe ik dat niet, maar in plaats daarvan ben ik het boek ‘Vår inre apa’ (‘De aap in ons’) van de Nederlandse bioloog Frans de Waal aan het lezen. Uiteraard is dat boek er ook in het Nederlands, maar als Nederlandse in Zweden hou ik het bij het boek dat in het Zweeds vertaald is.
En wat een nieuwe opleiding betreft: Daarover vertel ik in een volgende blog meer!
Hoi Katja,
Altijd leuk om te lezen. Wat een heerlijke avonturen weer en prachtige foto’s 🤩
Lekker verder tinderen 🔥, het is er het seizoen seizoen 🍂😏
Groetjes
Agnes
Bijzonder weer!… Als ik in Nederland een dode naaktslak of mus tegenkom ga ik dat ook maar melden… Of is dat in Nederland geen beschermd diersoort? Wat wel dan in dat geval? Puss och kram
Dun ideale Tinder 😍
Warm en in de kast te leggen als je hem niet nodig hebt .
Hoi Katja
Opnieuw een prachtig avontuur.
Het is nooit saai bij jou. Heerlijk om te lezen.
Tot de volgende blog en succes met tender.
Bedoel natuurlijk tinder maar die telefoon neemt soms mijn regie over.
Hoi Katja,
Wat weer een grappig en leuke blog.. Wat ben jij toch in een prachtig land gaan wonen.
Succes met tinder, je weet maar nooit hoe …………………………………..