Naam auteur: Katja Kleinveld

Regelmatig krijg ik van Nederlandse vrienden en kennissen vragen in de trant van ‘Hoe zit het met jouw liefdesleven?’, ‘Heb je al een blonde Zweedse viking aan de haak geslagen?’ en ‘Ben je niet eenzaam?’. Omdat ik hier in Zweden nauwelijks contacten heb en inderdaad min of meer wegkwijn in mijn huis (dat is te […]

Foto credits: Svensk orientering Direct na het biatlon orienteringskamp stond midzomer alweer voor de deur. Dat heb ik natuurlijk weer traditioneel gevierd door de kikkerdans te doen rondom de midzomer paal. Dit jaar had ik me helemaal in stijl uitgedost met margrieten uit eigen tuin (inclusief het bijbehorende ongedierte) in mijn haar. Daarna was het

Wie denkt dat het er hier in Zweden allemaal vreedzaam aan toe gaat, heeft het mis. Vorige week was in het nieuws dat er 486 beren in Zweden mogen worden afgeschoten. Maar naast beren wordt er nog veel meer geschoten. Toen ik vorig jaar meedeed met de O ringen (de grootste oriënteringswedstrijd ter wereld), maakte

Het is inmiddels weer veel te lang geleden dat ik een blog heb geplaatst. En dat komt eigenlijk doordat ik de laatste tijd – hoe kan het ook anders-  ‘op zijn Katja’s’ geleefd heb. Dat betekent zoveel mogelijk leuke (en soms ook minder leuke) dingen doen in zo kort mogelijke tijd, waardoor er weinig tijd

Mijn vorige blog eindigde waar ik nu begin: de toerlanglauftocht rondom Abisko die ik zou begeleiden. Na een lange wachttijd op Uppsala – waar ik mijn vorige blog probeerde te posten- kwam de nachttrein dan toch. Met mijn ingepakte pulka, die er uitziet als lijkkist (ik vraag me altijd af wat mensen denken als ik

Het is elke keer weer een uitdaging om een titel voor mijn blog te bedenken, maar het is me toch weer gelukt. ‘Pech’ is de titel van deze blog. Dat klinkt heel dramatisch en dat is het eigenlijk helemaal niet. Pech had ik toen, net nadat ik terugkwam uit het sneeuwloze Duitsland om langlaufles te

Het begint bijna traditie te worden om te lang te wachten met het schrijven van een blog. In de meer dan 2 maanden die er inmiddels verstreken zijn is er weer veel gebeurd; zoals gebruikelijk weer teveel om in een blog te typen, ik zal me dus proberen te beperken tot de ‘belangrijkste’  dingen en

Inmiddels is de winter hier in volle gang. Dat betekent dat ik mij voor mijn dagelijkse fietstochtjes naar school wat anders moet aankleden: naast een extra warme thermobroek, mijn extra grote helm (waar mijn muts, hoofdband, Buff en bivakmuts ook onder passen) ook nog warme sneeuwlaarzen. Door de winterse omstandigheden van de afgelopen 1,5 maand

Eind oktober brak tot mijn vreugde opeens de echte winter door: er viel veel sneeuw dat zorgde voor veel sneeuwpret. Sneeuw maakt me blij als een kind, en ik wil dan alleen maar buiten zijn om van de sneeuw te genieten. Dat genieten heb ik, ondanks studie en werkverplichtingen, gedaan. Terwijl de meeste Zweden de

Het is feest, en feestjes moeten gevierd worden. Dat doe ik dan ook – bij gebrek aan een gezellige huisgenoot- samen met mijn Zuid Afrikaanse wrattenzwijn die speciaal voor deze gelegenheid zijn feestneus heeft opgezet. Wellicht dat dat Afrikaanse wrattenzwijn (geen grapje, hij komt echt uit Zuid Afrika – ik was op slag verliefd toen