Wat een week! Ik heb al een paar weken het idee gehad ‘beter dan dit kan het niet worden’ maar deze week lijkt toch vorige week weer overtroffen te hebben. De week leek vrij normaal te beginnen: werken, een webinar van de Zweedse belastingdienst over het opstarten van een eigen bedrijf, weer wat biedingen op een huis die per SMS over en weer gingen, totdat woensdag aanbrak. Tijdens mijn vroege ochtendwandeling kreeg ik een SMSje van de Zweedse belastingdienst dat ik mijn ID kaart (die je nodig hebt om een bank ID aan te vragen – een soort Digid dat nog voor veel meer doeleinden te gebruiken is) kon ophalen. Nog diezelfde wandeling kreeg ik een berichtje van de makelaar dat de andere bieder niet meer hoger ging bieden, dus dat ik de hoogste bieder was. Groot feest dus…ware het niet dat ik eerst een training aan mijn collega’s uit India moest geven. Dus toen ik thuiskwam moest mijn feestmuts af, en ging mijn serieuze gezicht op zodat ik de hele ochtend als een serieuze trainer overkwam. Woensdagmiddag is mijn vrije middag, dus toen het lunchtijd was, kon het feest beginnen. Mijn ID kaart moest ik in Västerås ophalen, 75 kilometer hier vandaan. In mijn enthousiasme dacht ik ‘dat ga ik even op de racefiets doen’. Maar toen ik ging rekenen, en ook nog bedacht dat ik aan het einde van de dag ook nog het huis voor de tweede keer wilde bezichtigen, werd dat plan iets veranderd naar ‘eerst met de auto en de laatste 15 kilometer met de ‘gewone’ fiets naar Västerås’. Soms moet je verstandige keuzes maken, en dat bleek het ook te zijn (hoe ouder ik word, hoe verstandiger ik word…of…toch niet?). Uiteindelijk bleek het toch een uitdaging om met rolmaat en al op tijd bij het huis te zijn. Na een grondige inspectie en een leuk gesprek met de verkopende partij, kon ik ’s avonds thuis de plattegrond van het huis uittekenen en alvast plannen maken hoe ik het zou kunnen inrichten.
Vrijdag heb ik de tweede cursusochtend gehad van mijn introductiecursus zorg in Fagersta (een plaatsje op zo’n 17 kilometer hier vandaan). Omdat bleek dat ik met alleen een ID kaart nog niet zoveel kon, had ik woensdag al meteen een afspraak gemaakt bij de bank in Fagersta om mijn bank ID te activeren, en Swish (de betaalapp in Zweden waarmee je zo ongeveer alles mobiel kunt betalen). Dus, vanaf toen hoorde ik er écht bij met ID kaart, bank ID én Swish.
Dit weekend stond Norberg in het teken van ‘Norbergs marknad’ een jaarlijkse markt die heel veel bezoekers trekt. Ik had mij opgegeven om op zaterdag met een kraampje op de ‘Loppis’ te staan. In Zweden zijn deze overal te vinden. Over het algemeen zijn het tweedehands artikelen die er op een loppis verkocht worden, maar op onze loppis waren er ook handgemaakte artikelen te koop. Ik stond daar met mijn kraampje met zelfgemaakte spullen van fietsband, en ik had ook bedacht dat ik glaswerk met gebouwen uit Norberg zou kunnen etsen. Zo bedacht, niet zo gedaan…. (variant op ‘zo gezegd, zo gedaan’), mijn plan was leuk, maar het bleek toch een grotere klus te zijn dan gedacht. Ondanks dat stond ik zaterdagochtend toch met uniek Norbergs glaswerk op de loppis. En, mijn nieuwe Swish account kwam tijdens de betalingen goed van pas. Het was superleuk om te zien hoe zo’n marktdag verliep, en wat voor verschillende mensen er op zo’n markt afkomen. Blijkbaar is het hier heel hip om gekleurd haar te hebben. Ik heb allerlei kleuren voorbij zien komen, van groen tot paars en roze… Verder heb ik weer leuke en inspirerende contacten gelegd, en potentiële mogelijkheden aangeboord om creatieve cursussen op een school voor volwassenonderwijs te gaan geven. Dus het leuke plan dat ik had door op de markt te gaan staan, was is de praktijk uiteindelijk nog leuker en geslaagder dan verwacht!
Vandaag had ik mijn eerste officiële oriënteringswedstrijd, de Silverjakten genaamd. Met een aantal medeclubleden stonden we aan de start. Het is leuk om te zien dat oriëntering in Zweden een grote sport is. Jong en oud doen mee, en er hangt een hele leuke sfeer; zowel voor, tijdens als na de wedstrijd (waarbij iedereen op zijn eigen rugtas-met-uitklapbaar-stoeltje zit. Ik heb veel tassen, maar zo’n tas zit nog niet in mijn assortiment).
De naam van de race ‘Silverjakten’ heb ik niet waar gemaakt: ik heb wel een poging gedaan om op Zilver te jagen, maar die poging is hopeloos mislukt. Als je je inschrijft voor een oriënteringswedstrijd, kun je verschillende banen kiezen: licht, middelzwaar en zwaar. Voor een eerste keer leek het me goed om een middelzware baan te kiezen, maar toen ik op die kaart keek zag ik dat alle checkpoints langs de paden lagen. Dat leek me te makkelijk, dus koos ik voor de zware baan (onder het motto: je kunt maar beter een goede vuurdoop hebben – hier lagen alleen de laatste checkpoint langs paden, de rest lag kriskras in het bos verscholen). De eerste punten op de kaart zagen er moeilijk uit, en vooral punt 1 bleek dat te zijn. Er waren nauwelijks herkenningspunten in de buurt om te weten waar je liep en je moest dus goed op het kompas lopen, de afstand proberen in te schatten en ook proberen om niet in een gat of rare kuil te duiken. Na meer dan een half uur oriënteren, te ver doorlopen, weer teruglopen naar een herkenningspunt en weer opnieuw oriënteren kwam ik bij punt 1 aan. Maar vanaf toen liep het gesmeerd, en kon ik de andere checkpoints veel makkelijker vinden. Dat was een geslaagde eerste kennismaking met de Zweedse oriënteringsloop wereld, en smaakt naar meer. Eind mei staat er ook een mountainbike oriënteringswedstrijd in mijn agenda!
Komende week zal voor mij – naast werken- vooral in het teken staan van dingen uitzoeken en regelen voor de koop van het huis, en dan….de handtekening zetten. En daarna hoor ik er écht bij!
Wat fijn Katja dat je het zo naar je zin hebt. Wij staan nu in Renesse met ons kleinkind op de camping. Ook heel gezellig. Over een maand gaan we gezellig met andere Bedafleden 6 weken naar de Algarve. Niet zo spannend als jouw avonturen maar naar ik hoop zeker zo leuk. Veel succes met je nieuwe woning en je uitdagingen.
Hoi Katja zo te merken ben je aardig ingeburgerd Veel contacten en leuke en zportieve mensen om je heen wat grappig die rugtassen met een stotje. Slim hoor. Veel succes met je werk en nieuwe huis.
Hoi Katja, wat ben je toch een mannetjesputter ! Super hoor hoe je in je nieuwe avontuur staat ! Alles aanpakken en keihard werken naar het einddoel !
En nu maar hopen dat alles omtrent je nieuwe huis snel en naar wens verloopt.
Leuk om je avonturen te volgen, we genieten ervan !
Wat een mooi verhaal weer en van harte gefeliciteerd met je nieuwe huis!
Ik ga terug naar mn roots met mn nieuwe huis, jij gaat juist wat verder van je roots!
Geniet ervan!