Losgeslagen dorpsgek en paasheks »

Afgelopen week stond voor mij in het teken om weer ‘in het normale leven’ te komen na de avontuurlijke langlaufweek in Noorwegen van vorige week. Geen sneeuw meer scheppen en koken om aan water te kunnen komen, niet meer met de schep in expeditie kleding naar buiten om de weg naar de WC vrij te maken, maar gewoon als een burger braaf in een huis wonen met stromend water en een WC ín huis! Als ik terugkijk op afgelopen week, kan ik vertellen dat ik niet helemaal in mijn doel ‘weer in het normale leven te komen’ geslaagd ben. Mijn hoofd bruist van de nieuwe ideeën, maar dat zal wel komen door het lenteweer (ik ga natuurlijk niet toegeven dat het gewoon aan mij ligt…).

Zoals ik al had geschreven, lag er bij thuiskomst een mooie voorraad sneeuw. Aangezien de temperaturen hoog waren, had ik verwacht dat ik maar 1 keer zou kunnen genieten van deze sneeuw, maar niets bleek minder waar: tot en met afgelopen vrijdag heb ik tot mijn grote genoegen kunnen genieten van het witte goud. Het mooie was dat ik op mijn langlaufschoenen naar het bos (200 meter verderop) kon wandelen en vandaar uit op mijn langlaufski’s door de bossen kon crossen.

Ook hier in Zweden ontwaakt de lente: de zon schijnt in overvloed en de vogels fluiten. Het was puur genieten in het bos, zo nu en dan vond ik diersporen (van o.a. dassen en reeën) en genoot ik van het gefluit van de vogels om mij heen. Live your dream!

Naast genieten van het moois in het bos, heb ik ook gewerkt en andere serieuze dingen gedaan. Zoals gezegd heb ik inmiddels mijn persoonsnummer, maar helaas is dat nog niet genoeg om ‘zelfstandig’ te zijn. Zo heb je om een bankID (een soort DigID) aan te vragen (wat je nodig heb om online van alles te kunnen regelen) een Zweedse ID kaart nodig. En die Zweedse ID kaart kun je aanvragen bij, jawel een van de speciale kantoren van de Zweedse belastingdienst (in Västerås op 1 uur en 8 minuten rijden van mijn huis).

Om het maar meteen in gang te zetten, ben ik op mijn vrije dag de auto in gestapt om dit te regelen. Tot mijn verrassing kon ik na een telefoontje met het ziekenhuis (dat ook in Västerås is) ook direct terecht in het ziekenhuis voor de mammografie, dus dat leek twee vliegen in een klap te zijn. De aanvraag voor mijn ID kaart is ingezet, maar helaas moet ik nog wel een keer terug naar hetzelfde kantoor om mijn ID kaart op te halen omdat opsturen niet wordt gedaan, en afhalen bij het dichtstbijzijnde belastingkantoor niet kan.

Zaterdag had ik besloten dat het langlaufseizoen dan écht ten einde was. In mijn straat ligt nog nauwelijks sneeuw en de sneeuw in het bos leek ook hard te smelten. Om dat moment ceremonieel te ‘gedenken’ heb ik mijn langlaufschoenen (die tot nu de hele winter in mijn keukenkastje naast de oven stonden) verhuisd naar de berging in de kelder.

Verder heb ik mijn spijkerbanden van mijn fiets gehaald, en mijn mountainbike gereed gemaakt en er andere banden op gelegd. Klaar voor de lente!

Nu mijn mountainbike startklaar stond voor het nieuwe fietsseizoen, wilde hij ook graag uitgelaten worden. Ik had ook wel zin in een rondje crossen door de bossen. Er ligt hier in de buurt een mountainbikeroute die ik graag wilde verkennen, dus vertrok ik vol goede moed richting bos.

Mijn goede moed werd al snel wat getemperd: na een ritje over een sneeuwslush/modder/drekweg kwam ik op een sneeuwvlakte uit. Er bleek toch nog teveel sneeuw in het bos te liggen, waardoor fietsen niet echt fatsoenlijk te doen was.

Na het sneeuwavontuur in het bos ben ik braaf de gravel/verharde weg op gegaan (met af en toe een klein uitstapje naar de drek in het bos). Onderweg kwam ik een paasheks tegen met twijgjes in haar arm.

In Zweden is er van oudsher geen paashaas maar een paasheks. Vroeger was de heks een belangrijk symbool in het bijgeloof van de Zweden. Volgens de legende vloog de heks met Pasen rond op haar bezem om de duivel te ontmoeten. De bevolking stak (als bescherming tegen slechte krachten) massaal grote vuren aan en er werd in de lucht geschoten in de hoop de heks te verjagen.

Nu verkleden kinderen zich op stille zaterdag als paasheksjes en gaan ze van deur tot deur. Ze zingen liedjes en geven tekeningen, en in ruil daarvoor worden ze beloond met snoepgoed. Blijkbaar is er ook een volwassen versie van de heks: op goede vrijdag tikken de jonge mannen de vrouwen zachtjes met een twijgtakje tot ze een alcoholisch drankje aangeboden krijgen. Op paaszondag is het aan de vrouwen om de heren te slaan met de twijgjes.

Op zondag had ik dus met twijgjes mannen kunnen slaan, maar ik heb me ingehouden. Ik ben wel hardlopend het bos in getrokken. Volgend weekend heb ik een ‘intensiv kurs orientering’ en dus wil ik het hardlopen weer langzaam opbouwen. Ook dit avontuur in het bos liep op natte voeten uit… en ook hier had ik weer een sneeuwvrij pad kunnen kiezen, maar de sneeuw blijft trekken.

’s Middags kreeg ik opeens enorme zin in chocola, maar het enige dat ik in huis had, waren droge rijstwafels en wat fruit. Omdat mijn step dit hele jaar nog niet uitgelaten was en het pasen was, besloot ik hem mee te nemen naar het dorp. Op mijn oranje duivel met oranje helm op mijn hoofd crosste ik door het dorp. Ik had redelijk wat bekijks, en nadat ik mijn rugtas had volgeladen met tomaten, sinaasappels en chocola, stepte ik via de langlaufloipe en het meer terug richting huis. En ook dit avontuur hield ik mijn voeten niet droog. Lang leve de smeltende sneeuw….!

Door het mooie weer borrelt mijn hoofd over van leuke ideeën en avonturen die ik het liefste NU wil uitvoeren. Langs het meer (helaas nog bevroren – dus ik moet nog wachten met water activiteiten) zijn daar weer gave plannen bij gekomen.

Vandaag, tweede paasdag, vind ik dat ik mij aan huis moet kluisteren om mijn administratie te gaan doen, en me ook weer wat meer moet verdiepen in het Zweeds. Vorige week is daar tussen de Nederlanders in Noorwegen weinig van gekomen, en eind deze week moet ik weer ‘in het Zweeds aan de bak’. Vrijdag begint mijn introductie cursus vård, een introductiecursus in de zorg (wie weet dat ik tijdens of na mijn studie de richting van de zorg op ga) die in het Zweeds gegeven wordt. En meteen daarna begint op vrijdagavond de intensieve orienterings-weekend-cursus.

Genoeg te doen dus, maar met dit mooie weer moeten vandaag mijn rolski’s wellicht ook nog uitgelaten worden…!

#gekwordenvanjezelf #teveelleuks #nietbinnenwillenzitten #voorhetavontuurgeboren