Het is inmiddels weer veel te lang geleden dat ik een blog heb geplaatst. En dat komt eigenlijk doordat ik de laatste tijd – hoe kan het ook anders- ‘op zijn Katja’s’ geleefd heb. Dat betekent zoveel mogelijk leuke (en soms ook minder leuke) dingen doen in zo kort mogelijke tijd, waardoor er weinig tijd overbleef voor mijn blog.
Na de winterreizen zijn al mijn winterspullen weer netjes opgeborgen in de garage en zijn inmiddels mijn zomerspullen tevoorschijn getoverd. Mijn rugtas kon ik (zoals eigenlijk gedurende de hele afgelopen winter) half ingepakt laten omdat ik een week na mijn reis in de sneeuw al weer naar Berlijn reisde voor de Experiential Educators Europe (EEE) conferentie. Dit is een jaarlijks terugkerende conferentie waarbij trainers, facilitators en andere mensen die geinteresseerd zijn in ervaringsgericht leren bij elkaar komen en workshops aan elkaar geven. Dat was zoals elk jaar weer (bijna) een week erg veel inspiratie opdoen en genieten!
Direct na thuiskomst had ik een feestje bij mijn oude school omdat mijn juffie 20 jaar in dienst was. Het was leuk om te zien dat de ex studenten van school van jaren geleden ook aanwezig waren en dat de juf ze nog allemaal bij naam kon en zelfs wist in welk jaar zij op school hadden gezeten.
Daarna werd het tijd om weer hard te werken aan mijn eigen bedrijf, voor mijn opdrachtgevers, veel huiswerk te maken voor school en examens te doen.
Was het begin mei toen ik terug kwam uit Berlijn hier nog kaal en grauw, al snel begon de natuur uit zijn voegen te barsten. In een poging om de paardenbloemen dit jaar écht te bedwingen, heb ik in een vlaag van verstandverbijstering een paar uur kostbare tijd gestopt om de paardenbloemen met wortel en al met een speciale tool uit het grasveld te halen. Na een aantal uur was ik blij met het resultaat: er was geen paardenbloem meer te zien, alleen maar ronde gaten in mijn grasveld waar de paardenbloemen gezeten hadden. Trots gaf ik mezelf een schouderklopje: dit jaar zou ik geen paardenbloem in mijn tuin meer zien! Mijn vreugde duurde niet lang want toen ik 2 dagen later in mijn tuin keek, zag ik één gele bloemenzee in het grasveld. Oftewel: al het werk was voor niets geweest. Vanaf nu laat ik de paardenbloemen weelderig groeien in mijn gras, dat gele staat ook mooi bij de gele band van mijn Zweedse wimpel!
Inmiddels ben ik er definitief achtergekomen dat ik geen tuinier ben.
Grasmaaien is te doen: daar maak ik meestal een race tegen de klok van. Dan ren ik achter de maaier aan om zo snel mogelijk klaar te zijn. Onlangs had ik een gras-maai-snelheidsrecord neergezet, maar toen ik daar blij van aan het nagenieten was, kwam ik erachter dat ik mijn nieuw aangeplante notenboom en bessenstruik ook tot de grond toe neergemaaid had.
Van vrienden die hun huis aan het opruimen zijn omdat ze gaan verhuizen, heb ik veel spullen gekregen. Daardoor heb ik mijn huis deels heringericht. Een van de spullen was een glazen vitrinekastje die ik in mijn serre heb neergezet en nu als kas gebruik. De zaadjes die ik gezaaid had, groeiden al snel uit tot groene plantjes die snakkend naar buiten keken en vanwege het mooie weer elke dag water nodig hadden. Tja, als je een baasje hebt die niet altijd thuis is, dan is dat niet zo handig: de rucola was al snel verlept en de radijsjes groeiden bijna de kas uit. Buiten had ik al een ruimte bestempeld als toekomstige moestuin. Maar dit project was niet zo eenvoudig als ik had verwacht. Het stuk grond dat ik had aangewezen als toekomstige moestuin zat vol met oneindig veel wortels. Mijn graafactiviteiten werden elke keer bruut verstoord – en dus door mij afgebroken- door enorme hoeveelheden muggen die me in grote getalen in mijn oor kwamen aanmoeden om te graven en als beloning voor mijn ijverigheid ook kwamen steken. Nergens in de tuin waren die beesten te bekennen, behalve precies bij mijn moestuin in wording. Inmiddels heb ik de moestuin zo goed en zo kwaad als dat ging ingericht en de plantjes erin gezet. Grote kans dat ik niet eens kan oogsten omdat ik dan waarschijnlijk weer op pad ben, maar het is eerst maar de vraag wat er van over blijft met al die dieren (reeën, hazen, vos, lynx en veel vogels) in de tuin. Pas geleden kreeg ik nog bezoek van een jonge das.
Doordat mijn weken zo volgepropt zaten, had ik eigenlijk geen tijd om fatsoenlijk te sporten. Om mezelf toch een uitje te gunnen, had ik bedacht om een kort step-packraft-avontuur te doen. Ik had een leuk riviertje op de kaart gezien en was benieuwd hoe dat er in het echt vanaf het water uitzag. Met mijn ministepje stepte ik naar een meer, pompte mijn packraft op en peddelde het riviertje op. Ondanks dat het riviertje maar een paar kilometer lang was, duurde het lang totdat ik bij het eindpunt was. De rivier was op zo’n 10 plaatsen vol gebouwd met beverdammen en blokkades door omgeknaagde bomen, dat werd dus heel veel klimmen, klauteren en balanceren op boomstammen. En dat uurtje dat ik van mezelf mocht buitenspelen werd wat langer, maar leuk was het zeker!
Andere uitstapjes die ik had waren veel activiteiten bij de orienteringsclub. Nu ik in het bestuur zit ben ik onder andere verantwoordelijk voor het organiseren van de tipspromenad voor mijn dorpsgenoten. Tipspromenad is een soort wandelpuzzeltocht waarbij er onderweg 12 vragen voor volwassen en 12 vragen voor kinderen hangen. Die vragen moest ik zelf bedenken (of op google inspiratie opdoen) en na afloop een fika buffet regelen waarbij de deelnemers koffie, thee, koekjes en broodjes kunnen pakken.
Inmiddels ben ik ook een samenwerking met een hotel in het dorp opgestart. Mijn toch al veel te volle agenda werd daardoor opeens nog voller. Sinds 5 jaar is een Chinees echtpaar eigenaar van het hotel op een prachtige locatie aan de langlaufloipe, vlakbij een meer. De man woont inmiddels 5 jaar in Zweden, maar spreekt alleen maar Chinees. De vrouw woont sinds november 2023 hier en spreekt naast Chinees ook Engels (en is Zweeds aan het leren). Als ik er ben, zijn er vaak hilarische situaties. Onlangs werd er ijs gebracht om hun nieuwe ijsco wagen te vullen. De vrouw die het kwam brengen sprak geen engels, de chinese man had wat vragen, die in het engels vertaald werden door zijn vrouw, die ik vervolgens weer in het zweeds aan de ijsvrouw stelde. Tijdens het kennismakingsgesprek met de Chinese vrouw ontstonden er allemaal leuke ideeën. We willen voor toeristen arrangementen aanbieden waarbij ze kunnen overnachten en leuke (al dan niet begeleide) activiteiten kunnen doen, zoals wandelen, fietsen,suppen en langlaufen.
Omdat ik niet weet hoe goed het aanslaat wilde ik niet meteen investeren in nieuwe fietsen en heb ik tweedehands fietsen op de kop getikt. Ook daardoor moest mijn moestuinierproject even wijken, want als ik aan fietsen kan sleutelen dan gaat dat natuurlijk voor. Blij als een kind in een snoepwinkeltje stond ik stralend te knutselen aan de fietsen in mijn superfijne garage. Inmiddels rijden de fietsen allemaal weer en staan ze bij het hotel. Ook heb ik de voorraad SUPs uitgebreid, dus nu kan ik met ongeveer 12 personen met SUPs op pad.
Tussen de bedrijven door heb ik een online EHBO cursus gevolgd. Mijn EHBO diploma was net verlopen, en om mijn kennis op peil te houden, leek me dit interessant. Interessant was het zeker, vooral het proces. Vooraf kregen we instructie hoe we onze eigen reanimatiepop moesten bouwen met een t shirt, 2 handdoeken en een pet fles. Tijdens de les moesten we die poppen gebruiken om te reanimeren. Dat was best lachwekkend om te zien…
Dit jaar lijkt een fietsvakantie voor mij er niet in te zitten omdat de zomermaanden al helemaal volgepropt zitten. Om toch iets van fietsvakantie gevoel te krijgen, ben ik een paar weken geleden met de fiets en Bob (mijn fietskarretje) naar een oriënteringswedstrijd gefietst.Vrijdagavond heen, in mijn tentje gekampeerd bij een strandje, zaterdag en zondag wedstrijd, en zondagmiddag weer naar huis gefietst. Heerlijk zo’n microadventure!
Terwijl ik dit blog aan het typen ben, kom ik erachter dat het onmogelijk is om in een blog te beschrijven wat ik heb gedaan. Zo heb ik pas meegedaan aan een mountainbike orienteringswedstrijd in Falun,bij de skischans waar ik in de winter ski orienteringswedstrijden had. Het was leuk om te merken dat ik ondanks dat het er in een witte wereld toch heel anders uitziet dan in een groen landschap, veel punten herkende. Verder heb ik een wandeling gemaakt met de natuurvereniging in een gebied waar in 2014 136 vierkante kilometer bos is afgebrand. Het leek er toen op dat de bewoners van Norberg ook geevacueerd moest worden, maar net op dat moment draaide de wind en was het gevaar voor Norberg geweken. Als je nu in het gebied rondloopt, is nog nauwelijks te zien dat hier zo’n grote brand gewoed heeft. Gaaf dat de natuur zich zo snel kan herstellen.
Verder ben ik nog naar veel fysieke maar ook online netwerkmeetings geweest. Altijd interessant om mensen te leren kennen, ervaringen op te doen en ideeën te delen.
Ter afwisseling heb ik tussen het werken door het tekenen en schilderen weer opgepakt. Ik probeer nu minimaal een paar keer per week wat te schilderen in mijn natuurdagboek en ik heb mijn pastelpotloden ook weer tevoorschijn gehaald om de honden Balto en Dingo te tekenen. Deze tekeningen had ik als cadeautje meegenomen voor hun baasjes Danielle en Jeroen, waar ik een lang weekendje ben geweest om hun nieuwe huis in Göteborg te bewonderen. Met mijn vouwfietsje heb ik daar ge-eiland hopt en orienteringspunten via Hittaut gevonden wat vergelijkbaar is met Naturpasset die wij bij onze orienteringsverening hebben. Dit deel van Zweden is weer compleet anders (rotsen, maar ook een gevarieerde natuur) dan de omgeving waar ik woon.
Komende week staat mijn nationale eindexamen voor Zweeds 3 op het programma: een schrijfexamen van 4 uur. Mijn mondelinge examen heb ik inmiddels al gehad, daarvoor ben ik met vlag en wimpel met een A geslaagd. Met die Zweedse opleiding ben ik na het schrijven van dat schrijfexamen écht klaar (letterlijk en figuurlijk – al die literaire analyses en presentaties waren eigenlijk niet aan mij besteed). Over schrijven gesproken: met het schrijven van dit veel te lange blog ben ik nu ook klaar…!
Wauw 🤩
Wat een leuke avonturen en wederom weer mooi geschreven ! Kreeg al bijna spierpijn van het lezen alleen al 😁
Tot de volgende blog
weer leuk om te lezen wat je allemaal op z’n katja’s kan doen 😉
prachtige tekeningen ook!
nog een fijne tijd!
Zo mooi als je Dingo en Balto hebt geschilderd !! Heel dankbaar ! Succes met je examen en t was heel gezellig! Veel plezier met Tinderen 🤭
Wat een rijk en enerverend leven heb je daar Katja. Je houdt je kranig staande, zo in je eentje. Zo te horen heb je het veel te druk om een keer langs te komen in Ivarsbjörke. Andersom misschien? Knap hoe je het Zweeds zo snel oppakt. En je hebt tekentalent. Veelzijdig persoontje!, Ben je. Lieve groet Matti. Nb. We rijden op dit moment na een kort verblijf in Zweden, terug naar Nederland,