Inmiddels is de winter hier in volle gang. Dat betekent dat ik mij voor mijn dagelijkse fietstochtjes naar school wat anders moet aankleden: naast een extra warme thermobroek, mijn extra grote helm (waar mijn muts, hoofdband, Buff en bivakmuts ook onder passen) ook nog warme sneeuwlaarzen. Door de winterse omstandigheden van de afgelopen 1,5 maand wordt elke simpele schooldag een feest!
Het is heerlijk om in een winterse wereld te fietsen waar ik het gevoel heb dat ik de enige op de wereld ben. Doordat de oude weg tussen Norberg en Fagersta nog steeds voor auto’s is afgesloten, en er verder geen andere idioot is die zo’n stuk in de winter gaat fietsen, zijn vaak de enige sporen die ik onderweg tegenkom sporen van dieren. Als ik mazzel heb steekt er een ree, vos, muis of eekhoorn voor mijn fiets over.
Als in de verte voor me dan ook nog de zon met mooie rode kleuren opkomt, kan mijn dag al niet meer kapot. Ik voel me bevoorrecht om zo te mogen leven, al is het 16 kilometer lange tochtje terug naar huis soms wat avontuurlijker dan gepland en gewenst. Zo heb ik ontdekt dat je met een fatbike vol met boodschappen niet door 30 centimeter diepe sneeuw in het donker bergop kunt fietsen en ook dat mijn Sorel winterlaarzen niet hoog genoeg zijn om dan door de sneeuw te ploeteren (met als gevolg dat de sneeuw vanaf bovenaf mijn laarzen inkomt).
Verder pakken mijn avonturen soms wat anders uit dan vooraf gepland – daarvoor zijn het ook echte Katja avonturen. Zo had ik onlangs bedacht dat ik, de dag nadat er veel sneeuw gevallen was, op de langlaufski’s naar school zou kunnen gaan. Het plan was leuk – de weg is nog afgesloten voor auto’s en wordt niet geveegd dus dit was, dacht ik, een unieke kans om langlaufend naar school te gaan- maar de uitvoering was wat minder geslaagd. Deze keer was de sneeuwruimer overactief geweest. Waarschijnlijk had hij me de dagen ervoor al op mijn fiets door de sneeuw zien ploeteren, waardoor hij extra geveegd had en ook nog met grind gestrooid had. Op mijn (gelukkig oude) langlaufski’s werd de tocht naar school zo een enorm avontuur. Omdat er op sommige stukken weg geen sneeuw meer lag, moest ik af en toe via een greppel door de diepe sneeuw ploeteren. Gevolg was dat ik een half uur te laat op school kwam, terwijl de rektor van de school net een toespraak in de klas hield. Resultaat is wel dat de rektor, eveneens langlauffan, me regelmatig vraagt of ik weer op de langlaufski’s naar school ben gekomen. Dat heb ik nog niet gedaan, maar ik ben al wel met mijn stepslee naar school gegaan. Dat ging een stuk beter dan langlaufen omdat ik door mijn stepslee niet gelanceerd word als ik over een steentje step.
Twee weken geleden was het hier extreem koud. Op zijn koudst -21,5 graden. Blijkbaar was dat ook voor muizen te koud om buiten te wonen, en kreeg ik bezoek van deze beestjes. Een muis vond zelfs de hal niet warm genoeg, en ging aan mijn houten deur knagen om binnen te komen. Hij werd voor deze actie beloond met een nootje…maar hij had niet in de gaten dat dat nootje in de muizenval hing, en kan het dus niet meer navertellen – evenals zijn partner die ik een dag daarvoor al gevangen had.
Bij mij is het traditie om met mijn raam open te slapen, in principe ongeacht de temperatuur. Ook douchen doe ik met het raam open, maar ook dat blijkt niet zo heel handig als het buiten keihard vriest. Dan vriezen de condensdruppels meteen vast aan het raamkozijn. Dus vanaf nu heb ik besloten om bij temperaturen onder de -15 graden mijn raam niet open te doen tijdens het douchen en tijdens het slapen. Dat scheelt een bevroren neus!
Naast alle winterpret heb ik ook veel creatief en kluspret gehad. Begin december was de kerstmarkt in het dorp, en hier had ik me aangemeld om creatieve spulletjes te verkopen. Ik had bedacht dat ik van een oud bed en een oude tent die ik bij de afvalbakken gevonden had een echt kraampje zou kunnen maken. Waarom ik dit soort ideeën bedenk, is me altijd een raadsel, want het was niet dat ik niets te doen had (lees: ik had het megadruk, maar die kraam zat in mijn kop en moest er dus ook echt komen). Tot mijn grote blijdschap lukte het me een dag voor de markt om de kraam op te zetten. En hij stond, en hij was mooi. Was…want toen ik 5 minuten later een klap hoorde en ging kijken wat er gebeurd was, lag de kraam – die meegenomen was door een windvlaag – kapot op de grond. Dat werd dus nachtwerk om hem te herstellen, maar….het is gelukt! En dus kon ik met mijn – met oude langlaufski’s versierde- kraampje handgemaakte spullen verkopen. Gezien de temperatuur, -10 graden, maar de gevoelstemperatuur was nog een aantal graden lager, was het best een uitdaging om 5 uur lang achter het kraampje te staan met bevroren voeten.
In het dorp zijn de afgelopen tijd veel activiteiten geweest. Zo heeft Norberg in een week tijd maar liefst 2 keer de landelijke TV gehaald. De eerste keer kwam het programma ‘Landet runt’ naar Norberg om te kijken hoe we als orienteringsvereniging omgingen met het feit dat we vanwege de varkenspest niet meer de bossen in mochten. Ik had bij de club aangeboden om achtergrondvulling te zijn tijdens de opnames bij de bibliotheek orientering en spookorientering (daar hoefde ik me niet eens voor te verkleden!), maar tot mijn verrassing werd ik opeens de ‘ hoofdrolspeler’ van dit item en zo was mijn televisiedebuut op de Zweedse TV een feit. Voor de liefhebber: het item is terug te vinden rond 35:50 via deze link: https://www.svtplay.se/video/jmyddLg/landet-runt/son-26-nov-02-00?position=2143&id=Kwq331a
Verder kwam diezelfde week Norberg op de landelijke TV tijdens het programma ‘Historien om Sverige’, waarin de geschiedenis van Zweden wordt verteld. Norberg heeft tijdens de middeleeuwen een belangrijke rol gespeeld bij de ontwikkeling van de staalindustrie, en heeft nog een mooie lapphyttan waar de opnames hebben plaatsgevonden. Ook dit kun je terugkijken op deze link (vanaf 20:30): https://www.svtplay.se/video/jkoRmbL/historien-om-sverige/4-gud-ger-och-gud-tar-1100-talet-till-slutet-av-1300-talet?position=1422&id=e7o63Zr
In ons dorp is een teaterbiograf, een kleine bioscoopzaal met zo’n 125 zitplaatsen waar we de aflevering van ‘Historien om Sverige’ over Norberg met dorpsgenoten hebben bekeken. Dat was superleuk en leerzaam en we kregen in de pauze ook nog een middeleeuwse snack….
Diezelfde week was ik weer in de teaterbiograf; dit keer voor de theater voorstelling ‘I kroppen min’ die door het hele land trekt. Het is een waargebeurd en triest verhaal van een jonge Zweedse schrijver, journalist en muzikant die kanker krijgt en niet meer te genezen is. In de laatste jaren van zijn leven houdt hij een blog bij. In de indrukwekkende voorstelling zien we de laatste periode van zijn leven, waar hij eerst boos is dat hij ziek is en nog zoveel wil doen in het leven. Op den duur verandert zijn blik, en is hij niet meer bang voor de dood. Voordat hij sterft heeft hij nog een hele belangrijke mededeling voor ons allemaal. Hij rent door de zaal met de volgende mededeling: Leef! Doe de dingen die je graag doet, zeg nee tegen dingen die je niet wilt doen, werk niet teveel, maak nooit ruzie over geld, en geniet: het paradijs kan een plek op aarde zijn! Ook in mijn omgeving zijn er helaas weer mensen die te maken hebben met nare levensbedreigende ziektes. Redenen te meer om nóg meer te genieten van het leven zolang het nog kan. Ik geloof dat ik hier aardig in geslaagd ben hier in ‘mijn’ paradijs op aarde! Hopelijk nemen meer mensen deze woorden ter harte en voeren het ook nog uit.
Leef en geniet; een mooi voornemen voor 2024!
P.S. Op mijn lijstje van ‘dingen die in het blog moeten komen’ stonden veel meer dingen
zoals school, langlaufloipe, varkenspest, hamjacht, langlauflessen, mijn eerste Zweedse
klant en meer…maar dat bewaar ik voor een volgende keer! En voor de dingen
die niet zo belangrijk waren: daar heb ik de tekst onder de foto’s gezet.
Hey Katja, had je blog al een tijdje niet meer bekeken, maar ik ga mijn leven beteren! Superleuk om te lezen wat je allemaal mee maakt!! Groetjes uit het warme (helaas natte) zuiden 😜, Antonie
Wederom mooi geschreven ! Blijft leuk om al je avonturen te lezen en de rest tussen de regels door er bij te verzinnen 😁
Hoi Katja.
Wat een prachtig leven heb jij gecreëerd. Door jou positieve blik is zelf het ploeteren door de sneeuw heerlijk.
En ik ga jou voornemen overnemen voor 2024. LEEF en GENIET.
Hoi Katja,
Je hebt mij weer gezellig leesvoer bezorgd.
Ik wens jou ook Gezellige Kerstdagen en voor 2024 weer leuke avonturen, veel geluk en gezondheid en genieten.
“Vier het leven”
Hai Katja, het was weer genieten om je verhalen en gekte te lezen 😄. Jij haalt in ieder geval alles uit het leven en geniet er ook van. Prachtig. Voor jou ook de allerbeste wensen voor 2024 en geniet van het leven daar. Liefs van ons Martin en Tineke
precies katja, je hebt gelijk: Geniet van het leven.
goed te lezen, dat jij dat al veelvuldig toepast!
groetjes, silvy